Náttúrverndarsamtök Vestfjarða

Nú er búið að endurreisa Náttúruverndarsamtök Vestfjarða og er það fagnaðarefni.  Vonandi vilja þessi samtök vinna með okkur þótt okkar tillögur gangi mun lengra.  Því við viljum ekki bara vernda náttúru Vestfjarða, heldur nýta hana til að skapa atvinnu og byggja upp Vestfirði.  En vonandi náum við saman þegar við hittumst.  Það er ákveðið af okkar hálfu að fara í fundarherferð um Vestfirði í júní til að kynna Vestfirðingum okkar mál.  Í framhaldi af því fer hjólið að snúast og tími framkvæmda hefst.  Við erum með fjármagnið og atvinnutækifærin og svo verður bara að koma í ljós hverjir vilja spila með.  Ég get ekki trúað því að ekki sé almennur vilji á Vestfjörðum að fá milljarða og 500-1000 ný störf og fá að sitja einir að fiskimiðunum.  Íslensk stjórnvöld eru nýbúin að lýsa því yfir að þau muni styðja Skotland til sjálfstæðis og af hverju ekki Vestfirði líka.

Fríríkið Vestfirðir mun verða að veruleika á þessu ári.

Ætla Vestfirðingar að klikka

Við sem erum búin að leggja á okkur mikla vinna við að undirbúa stofnun Fríríkisins Vestfirðir, erum talsvert vonsvikin með viðbrögð Vestfirðinga.  Þau hafa flest verið á neikvæðum nótum og maður sem kallar sig Dóri/taxi hefur verið að skrifa á móti okkur.  Um þau skrif segi ég bara að þau eru bull frá upphafi til enda.  Byggjast mest á kjaftasöfum frá Patreksfirði.  Og ég spyr Vestfirðinga, eru þið á móti að byggja upp Vestfirði og skapa þar gott mannlíf og mikla vinnu?  Ég er farinn að efast og vilja Vestfirðingar kannski  ekki taka þátt í að bjarga málum.  Ef svo er þá er öll okkar vinna unnið fyrir lítið og spurning hvað við nennum að standa lengi í þessu ef heimamenn vilja ekki spila með.  Kjaftasögur fá Patreksfirði  eiga ekki að ráða framtíð Vestfjarða og ég veit að á Vestfjörðum býr velhugsandi og duglegt  fólk og það á að ráða frekar en kjaftasögur Patreksfirðinga með Dóra/taxa í fararbroddi.  Þannig vinnur ekki heilbrigt fólk og Dóri minn vinsamlega haltu kjafti  á meðan við framkvæmum okkar verk.  Vertu aðeins þolinmóður, þetta kemur fyrr en þig grunar.

Hugleiðingar um olíuhreinsistöð á Vestfjörðum og um lélega afkomu möguleika fólks víða á landsbyggðinni

Formáli

 

Fyrsti apríl er í dag og þá skapast alltaf skemmtileg stemming um hvort fólk sé að gabba eða ekki. Hér er ekki um neitt gabb að ræða heldur alvara lífsins. Landsbyggðin þarf að rísa upp og berjast við Risana á Suðvesturhorninu fyrir auknum réttindum og ekki hvað síst Vestfirðingar.

 

Í morgunn barst mér grein frá Sverri Gíslasyni frá Heydal í Mjóafirði v/Djúp. Sverrir er fæddur í Reykjavík 1931. Hann flutti ásamt móður sinni til Ísafjarðar 1939. Þau dvöldu hjá Grími rakara föður Ólafs Ragnars núverandi forseta Íslands og síðar á Hjálpræðishernum. Þau ein fengu fyrir náð og miskunn ásamt gömlum manni að búa þar áfram eftir að breski herinn yfirtók Hjálpræðisherinn undir sína menn. Vegna heimstyrjaldarinnar var Sverrir sendur til dvalar í sveit sumarið 1940 sem kúasmali hjá hjónunum Elínusi Jóhannessyni og Þóru Runólfsdóttur í Heydal í Mjóafirði. Sverrir missti föður sinn þetta sama ár og móðir hans lést 2 árum seinna. Sverrir ílengdist í Heydal og tóku Elínus og Þóra að sér hlutverk fósturforelda. Því miður átti enn eftir að skarðast í þeim hópi sem stóðu Sverrir næst þegar Þóra fósturmóðir hans lést 1944. Þá stóðu þeir uppi einir, Elínus og Sverrir.

 

Sverrir flutti aftur á mölina 1952 og gerðist múrari  tveimur árum síðar. Sverrir er búsettur í dag ásamt eiginkonu sinni Ólafíu S.B. Bjarnadóttir  í Þykkvabæ í dag. Í 17 ár stundaði hann kartöflurækt en ekki hvað, búsettur í Kartöflubænum mikla?

 

Ég kynntist Sverri þegar hann var að skrifa bækur um Reykjafjarðarhrepp og Ögurhrepp sem eru innarlega við Ísafjarðardjúp. Bækurnar fjalla um lífsbaráttu fólksins á 20. öld og eru bækurnar prýddar mörgum myndum af fólkinu sem þarna var búsett og margar myndir segja sjálfar sögu fólksins þar sem þau eru að vinna við landbúnaðarstörf með handaflinu einu saman.

 

Fyrri bókin Fletta fjalla um gamla Reykjafjarðarhrepp síðastliðin 100 ár og er skreytt 370 ljósmyndum. Seinni bókin Gluggasteinn fjallar um Ögurhrepp og Reykjafjarðarhrepp og er skreytt 430 ljósmyndum.  Sverrir valdi tvo presta til að skrifa formála í bækurnar sínar, þá Séra Kristinn Á. Friðfinnsson og Séra Baldur Vilhelmsson sem er búsettur í Vatnsfirði ásamt eiginkonu sinni Ólafíu Salvarsdóttir sem er frænka mín.

Sverrir  opnað ljósmyndasýningu 17 ágúst  2003 í Reykjanesi v/Djúp. Þar er á að líta 400 myndir af fólkinu í gamla Reykjarfjarðarhrepp sem spannar yfir alla síðustu öld. Sýningin er enn opin og meiningin er að myndirnar verði þarna áfram.

 

Ef þú lesandi góður hefur áhuga að kaupa bækurnar þá er einfaldast að hringja í Sverrir í síma 4875631 eða 8481126.

 

Sverrir þekkti mjög vel móðurfjölskyldu mína sem bjó hinu megin við Heydalsá á Galtarhrygg og voru þau öll mjög góðir vinir. Hann heimsótti þau oft og það get ég vel skilið, því þar bjuggu fegurstu heimasæturnar  í sveitinni og þótt víðar væri leitað.

 

Damen skal  først men nu synes jag det er mandens tur.

Baráttukveðjur.

Rósa Aðalsteinsdóttir tilvonandi Sendiherra fyrir Frí-ríkið á Vestfjörðum.  

 

Hugleiðingar um olíuhreinsistöð á Vestfjörðum og um lélega afkomu möguleika fólks víða á landsbyggðinni

 

Það virðist sem áhugi á að reisa olíuhreinsistöð á Vestfjörðum hafi  eitthvað dvínað ef marka má hina miklu umræðu sem var í gangi á tímabili árið 2007. Þegar umræðan stóð sem hæst þá upphófst mikill áhugi á þessu risafyrirtæki. Sitt sýndist hverjum, þeir bjartsýnustu töldu að þetta væri bjargvætturinn og þetta væru þær aðgerðir sem færðu Vestfirðingum þann auð sem myndi duga peningalega. Kannski er þetta lognið á undan storminum? Ég vona að svo verði ekki og upp á borð ráðamanna komi eitthvað viturlegra og umhverfisvænna. Eitthvað sem ekki stafar hætta af eins og gæti t.d. gerst ef risaolíuflutningaskip færist við strendur Vestfjarða. Veðurfar hér á norðurslóð eru þau illvígustu í allri veröldinni og ölduhæð getur orðið allt að 20 - 30 m þegar mest gengur á og brotsjóir hættulegir. Þessi risaolíuflutningaskip geta tekið mikið á sig eins og sagt er í svona veðraham. Þau eru jafnvel ver búin í vond veður heldur en minni skip okkar Íslendinga eins og t.d. skuttogararnir. Nokkrum sinnum hér fyrr á árum heyrði maður í fréttum að þessi skip hefðu brotnað í tvo hluta og það sem einu sinni hefur gerst getur gerst aftur.

 

Nú hefur hópur bloggara, nokkur hundruð manns, tekið sig saman og ætla að stofna samtökin - Bloggarar bjarga Vestfjörðum - skammstöfun BBV. Ég myndi vilja benda sveitarstjórnarmönnum á Vestfjörðum að lesa blaðagrein  sem birtist í Morgunblaðinu miðvikudaginn 26. mars 2008. Höfundur greinarinnar er Jakob Kristinsson. Jakob er upprunninn á Vestfjörðum en býr í Sandgerði. Þetta er mjög athyglisverð lesning.  Það eru  vandamál víðar um land en á Vestfjörðum. Það er kvótaskerðing á þorski sem herjar á fólkið en einhverjar bætur fá sveitarfélögin frá ríkisvaldinu  Það er synd og skömm að fara svo með þessa fallegu perlu, eyjuna Ísland, hér norður við ysta haf. Það er sama hvaða stétt er, hvort það eru bændur eða sjómenn, allt er þetta skilið eftir í einhvers konar erfiðleikum. Ráðamenn þjóðarinnar verða að hafa í huga að þetta er dugmesta fólkið á landinu. Þetta er það fólk sem allt kann. Nú er svo komið að enginn maður getur hafið búskap í sveit út af dýru jarðarverði og okri. Sama er að segja um sjómennskuna. Þetta silfurtæra úthaf sem umlykur landið okkar, þetta haf sem hefur státað af bestu fiskimiðum heims. Hér er eitthvað mikið að. Stór hópur sjómanna með venjulega fiskibáta mega ekki fara á sjó og draga fisk. Þetta er þjóðarskömm, því þetta eru bátarnir sem koma með besta fiskinn og skapa landsbyggðarfólkinu atvinnu. Gríðarlegt peningaflóð lendir í Reykjavík og er þar í umferð. Fjöldinn allur af venjulegu fólki og þá á ég við fólk sem þarf að vinna á sínar tvær hendur veit ekki sitt rjúkandi ráð og berst af hörku við að komast af í þessari Reykjavíkur hít, þar sem leiga á smá íbúðarkompu getur verið allt að hundrað þúsund krónur á mánuði. Peningar að láni eru brjálæðislega dýrir - já þeir eru eitt í dag og annað á morgun. Bankarnir tútna út sem aldrei fyrr og við hlið þeirra eru peningamennirnir sem vart sofa vegna þess að þeir eru svo uppteknir við að fylgjast með súluritinu og hvort peningarnir þeirra eru á leiðinni upp eða niður á við. Allskonar brjálæði er í gangi. Forstjórum fyrirtækja er jafnvel boðinn starfslokasamningur og maður hefur heyrt um að þeir hafi fengið hundrað milljónir fyrir  að hætta störfum. Þetta á maður eins og ég, sem fæddur er inn í heimskreppuna miklu 1930, erfitt með að skilja,  hvernig svona greiðsla er látin viðgangast. Þetta er dónaskapur við hinn almenna borgara í landinu. Það er talað um að íslenska krónan sé lélegur gjaldmiðill en af hverju lætur krónan svona? Það er einfaldlega vegna óráðsíu fólksins í landinu. Með því að taka upp evruna er þetta land búið að missa sjálfstæði sitt og þá er þessi perla í norðurhöfum auðveld bráð.                                                             

                                                                                                 Sverrir Gíslason Hábæ; 851 Hella

Hvað er grín og hvað er ekki grín ?

Eftir að ég skrifaði grein í Morgunblaðið um fríríkið Vestfirði og birtist sl. miðvikudag, þá hafa margir haft samband, bæði með símtölum og tölvupósti.  Sumir hafa lýst yfir stuðningi við hugmyndir BBV-Samtakanna, en aðrir talið þetta vera rugl og þetta væri ekki ný hugmynd en aldrei hefði orðið úr framkvæmdum og jafnvel hlegið að slíkum hugmyndum.  En eitt er að hugsa og láta sig dreyma og annað að framkvæma.

Ég ætla aðeins að svara þessari gagnrýni og er nákvæmlega sama þótt einhver hlægi að mér.  Í fyrsta lagi þá er full alvara á ferðinni hjá þessum samtökum og þetta mun verða framkvæmt.  Eitt af því sem hefur verið nefnt er að ég hafi í grein minni ekki upplýst um hverjir hinir erlendu aðilar væru sem ætla að hjálpa okkur við þetta.  Því er til að svara að slíkt er ekki hægt fyrr en samningar hafa verið gerðir og allt frágengið.  Að ætlast til þess af mér að ég gefi þetta upp er álíka og ef pókerspilari væri beðinn að sína spil sín áður en spilafélagarnir færu að leggja undir peninga.

Þegar Ísland var að reyna að fá sjálfstæði frá Dönum, skiptist þjóðin í tvær fylkingar, þ.e. þeir sem vildu óbreytt ástand og þeir sem vildu sjálfstæði.  Ef ég man rétt mun Ísland hafa fengið heimastjórn 1904 og fyrsti ráðherra var Hannes Hafstein fyrrum sýslumaður á Ísafirði og sá maður sem harðast barðist fyrir sjálfstæði var Jón Sigurðsson frá Hrafnseyri við Arnarfjörð.  Heldur fólk að það hafi verið tilviljun að báðir þessir menn voru Vestfirðingar. 

Nei ástæðan var sú að á Vestfjörðum hefur alltaf búið duglegasta og gáfaðasta fólkið og er þar einn fjársjóðurinn til viðbótar öllum hinum.

Ég er með á skrifborði mínu nokkur hundruð tölvubréf frá erlendum aðilum, sem eru að bjóðast til að koma með starfsemi og fjármagn til Vestfjarða og eru nú þegar kominn tilboð um yfir 1.000 störf.  Á næsta ári verður hafist handa og skipaskurðurinn grafinn og í framhaldi af því koma störfin eitt af öðru.  Það munu milljarðar streyma til Vestfjarða á næstu árum og gríðarleg uppbygging.  Það koma erlendir bankar, tryggingafélög, hótelrekstur og allskonar þjónusta.

Ég er líka með mörg bréf frá heimsfrægu, moldríku fólki, sem vill flytja til Vestfjarða ef tekst að stofna fríríkið og þetta verður skattaparadís.  Eins og ég sagði áðan þá er ekki sanngjarnt að óska eftir að ég upplýsi þetta opinberlega á þessu stigi.  Við verðum að fá frið til að vinna þetta rétt og vanda hvert skref.  Framundan er gríðarleg vinna og ég sem er í fullu starfi kemst varla yfir þetta.

Það er staðreynd að þótt álíka hugmynd hafi komið fram áður og ekkert orðið  framkvæmdum þýðir það ekki að hugmyndin sé dauð.  Það vantar bara kjark og þor að hrinda þessu í framkvæmd.  Það hefur áður verið hlegið að góðum hugmyndum og er þess að minnst að á sínum tíma fjölmenntu bændur til Reykjavíkur til að mótmæla komu símans til Íslands og vildu heldur Mors-samskipti.  Er fólk að hlægja að því í dag að síminn kom til landsins?.  Einnig má benda á að á sínum tíma mótmælti einn ákveðinn þingmaður því harðlega að skipt yrði úr svart/hvítu sjónvarpi yfir í litasjónvarp.  Er fólk að hlægja að því í dag að sú breyting var gerð?. 

Við í undirbúningshópnum höldum okkar striki, þrátt fyrir gagnrýni og við erum ekki skemmtikraftar og þeir sem vilja hlægja, skal bent á að fara í leikhús til þess.

Við erum ákveðin í að framkvæma þetta og hið nýja fríríki Vestfirðir verður að veruleika fyrr en ykkur grunar.  Úrtöluliðið verður bara að finna sér eitthvað annað til að nöldra yfir.  Nú er það svo að á Íslandi eru efnahagsmálin öll í rúst og því best að losna frá þeirri vitleysu allri.  Það er gömul saga og ný að vitleysingar stjórna eins og vitleysingar og þess vegna er ástandið á Íslandi eins og það er í dag.

Það eina sem við förum fram á að fá frið til að vinna okkar vinnu við að stofna fríríkið Vestfirðir sem kemur og fyrr skal ég dauður liggja en að gefast upp.

Frírkið vestfirðir skal verða að veruleika hvað sem það kostar

Jakob Kristinsson

Fríríkið Vestfirðir.

Fríríkið Vestfirðir.

Fólk hefur verið að spyrja mig um málflutning okkar um Frjáls Vestfirði. Fólk er forvitið og áhugasamt, þó sumum finnist þetta vera fjarri lagi. En það er allt í lagi.

Fyrir meira en 40 árum, las ég grein í Morgunblaðinu þar sem einhver borgarbúinn býsnaðist yfir því að verið væri að púkka upp á vegagerð á Vestfjörðum. Því fjármagni væri betur varið annarsstaðar. Á þessum tíma var blómlegt líf á Vestfjörðum og líf í tuskunum.

Hér voru sterk útgerðarfélög og útgerðarmenn, kring um þessar útgerðir blómstruðu svo önnur fyrirtæki eins og vélsmiðjur, rafeindaverkstæði, rafvirkjar, málarar, netagerð, slippstöð. Allir undu við sitt, og lífið var fiskur.

Ég einhvernveginn gleymi þessu aldrei, og ég skrifaði grein á móti, þar sem ég benti á að á Vestfjörðum væri hæstu meðaltekjur á landinu. Útgerðirnar og frystihúsin mokuð inn gjaldeyri, sá peningur var ekki notaður hér þar sem hans var aflað, heldur var allt fé flutt suður til Reykjavíkur þar sem hann var notaður í uppbyggingu á suðvesturhorninu. Við vorum þá vel bjargálna og borguðum veglega með okkur í þjóðarbúið, með sköttum aðstöðugjöldum og hvað þetta heitir allt saman.

Auk þess benti ég á að með benzíngjaldi sem allir landsmenn þurftu að borga, greiddu Vestfirðingar sennilega að meðaltali mest til vegagerðarinnar, því vegirnir okkar voru bæði hlykkjóttir og hæðóttir.

Þessi umræða átti sér stað eins og ég sagði fyrir meira en 40 árum. En málið lítur ekki betur út í dag. Nú hefur ekki bara verið af okkur tekið allir skattar, heldur hefur verið rifin frá okkur lífsbjörgin, fiskurinn í sjónum. Björgin sem tilvera Vestfjarða byggðist á. Auðlindin var færð örfáum mönnum á silfurfati, þar réði eitthvað annað en umhyggja fyrir byggðinni.

Okkur var sagt að við gætum unað okkur við eitthvað annað, eins og Margmiðlunarfyrirtæki, eitt slíkt var svo sett á stofn með viðhöfn með Halldór Blöndal klippandi borða, við það tækifæri sagði hann að þetta væri framtíð Vestfjarða. Ég held að þetta ágæta fyrirtæki hafi starfað í 6mánuði. Þá var grundvöllurinn brostinn. Eitthvað held ég að flutningsleiðir hafi verið lengri og dýrari en ráð var fyrir gert, og verkefnin ó þau gleymdust víst.

Hér áður fyrr voru strandferðaskip sem komu hér reglulega. Þau fluttu hingað þungavöru og fóru með frystan og unninn fisk. Eitthvað þótti mönnum þetta óhentugt, auk þess sem há gjöld voru lögð á skipin við höfnina, svo menn fóru út í flutningabíla. Við það hækkaði flutningskostnaður mikið. Og auðvitað sáu grósserarnir þar pening, og sjálfstæðir vöruflutningabílstjórar voru fljótlega keyptir út, með góðu eða illu. Þangað til allur sá flutningur var á örfárra hendi. Ekkert var gert til að laga aðstöðuna, og þó reynt væri að halda úti einhverjum strandflutningum, þá var það einfaldlega ekki hægt. En þó þessir þungaflutningar skemmi vegina meira en nokkuð annað, þá var ekkert sambærilegt gjald lagt á þann flutning.

Síðan var uppskipun afnumin hér, sem þýddi að þau gámaskip sem þó komu hér enn, þurftu að umskipa varningnum í Reykjavík. Þetta hækkaði allan flutningskostnað um nokkra tugi þúsunda. Ég veit ekki hvort nokkur einasti ráðamaður treystir sér til að segja okkur af hverju þetta var nauðsynlegt. Nú eru enginn gámaskip lengur heldur.

Síðan var ráðist í að einangra flugvöllinn, héðan var þó hægt að fljúga til Grænlands, þar sem styst var að komast. Hér voru iðulega sjúkraflug þangað. Einnig var hægt að fara til Færeyja og sjálfsagt fleiri staða. Nei þá var tollvarsla aflögð, svo nú mátti ekki heldur hafa flugvöllinn fyrir slíka flutninga.

Við tókum við grunnskólanum og fleiri verkefnum frá ríkinu, en það var ekki gert ráð fyrir að bæjarfélagið fengi þá peninga sem þurfti og lofað var.

Smátt og smátt höfum við mátt una því að vera reirð niður og keyrð ofan í drulluna af stjórnvöldum og mönnum sem hugsa fyrst og fremst um eigin hag og peninga. Þeir ráða meiru í þessu þjóðfélagi en nokkuð annað. Það virðist vera frá mínum bæjardyrum séð allavega að ríkisstjórnir sem hér hafa setið undanfarin 40 ár, séu bara afgreiðslustarfsmenn þeirra sem eiga fjármagnið. Og þar reyndar étur hver annan. Hér voru til dæmis svokallaðir heildsalar og stórkaupmenn. Jóhannes í Bónus kom þeirri stétt á kaldan klaka, og er hataður síðan, meðal annars af þeim ráðamönnum sem voru verndarar heildsalanna.

Við höfum haldið fjölda funda um okkar mál, reynt að koma áhyggjum okkar á framfæri, en með engum árangri. Ég man eftir stórum fundi í Íþróttahúsinu nýja, þar sem þeir voru staddir m.a. Einar Kristinn og Einar Oddur, þá voru sjómenn hræddir við lagasetningu um að setja smábáta inn í svipað kerfið og stóra kerfið. Enda var ljóst að það yrði nákvæmlega það sama. Þeir stóðu þarna báðir og lofuðu að þeir skyldu berjast gegn því. En það stóð stutt, eða bara þangað til þeir löbbuðu sig út úr íþróttahúsinu.

Það var líka fundur í Hömrum, þar töluðu margir og var heitt í hamsi. Þar voru Ingibjörg Sólrún og fyrrnefndir þingmenn og ráðherrar. Þau skyldu þetta allt mjög vel, rétt á meðan þau stóðu augliti til auglitis við almúgan, en þar var sama sagan þetta var allt gleymt um leið og þau snéru sér við og gengu út.

Síðan hafa verið haldnar hér fleiri svona ráðstefnur, og loks var komið á einhverskonar Vestfjarðaáætlun. Hún var svo samþykkt, og nú er komið að skuldadögunum. En hvað gerist þar ?

Við skulum gefa Kristni H. Gunnarssyni orðið:

/pages/44?NewsID=113444&imageid=41588/pages/44?NewsID=113444&imageid=41588

Kristinn H. Gunnarsson.

Kristinn H. Gunnarsson | 14.03.2008 | 17:22No minister, það vantar víst peninga

Forsætisráðherrann fullyrti á Alþingi í síðustu viku að það stæði ekki á fjármagni til þess að hrinda í framkvæmd tillögum Vestfjarðanefndarinnar. Það kom mér á óvart því að bæjarstjórinn í Ísafjarðarbæ og nefndarmaður í Vestfjarðanefndinni hafði fyrir nokkru sagt í fjölmiðlum að ekki hefði tekist að hrinda tillögunum í framkvæmd á þeim tíma sem nefndin lagði til, aðeins 18,8 störf urðu til árið 2007 í stað 28. Eftir yfirlýsingu forsætisráðherrans sagðist bæjarstjórinn vera sammála ráðherranum, yes minister.

Nú bar svo til að ég sat fund með þingmönnum Norðvesturkjördæmis í dag og þar kom formaður Vestfjarðanefndarinnar og gerði grein fyrir stöðu mála. Lagði hann fram greinargott yfirlit þar sem skilmerkilega er rakin staða hverrar tillögu, er þær eru alls 37 og eiga að búa til 85 störf. Viti menn, stendur ekki svart á hvítu við 6 tillögur að fjármagn skorti. Þetta kemur fram í minnisblaðinu:

1. Efling starfsemi Háskólaseturs Vestfjarða. Vantar fjármagn til þess að ráða í eitt stöðugildi af þremur.

2. Vöktun fuglalífs. Átti að vera eitt stöðugildi, en ráðið í 0,75 starfshlutfall þar sem fjármagn nægir ekki.

3. Vöktun gróðurs. Eitt stöðugildi en biðstaða þar sem fjármagn nægir ekki.

4. Gróðurkortagerð á Vestfjörðum. Tvö stöðugildi, en ráðið í lægra starfshlutfall þar sem fjármagn nægir ekki.

5. Þjóðtrúarstofa á Hólmavík. Tvö stöðugildi, en fjármagn vantar til þess að ráða í seinna stöðugildið.

6. Minjavörður Vestfjarða. Eitt stöðugildi, en ráðið í 0,8 þar sem fjármagn nægir ekki í fulla stöðu.

Að auki vil ég nefna svonefnda Látrabjargsstofu. Við hana átti að ráða sérfræðing á þessu ári. Umhverfisstofnun hefur upplýst í nýlegu bréfi til þróunarseturs Vestur Barðastrandarsýslu að staðan verði ekki auglýst fyrr en fjármunir hafi verið tryggðir og að Vestfjarðanefndin hafi forgangsraðað fjármunum sem úr var að spila þannig að ráða sérfræðing í friðlandið á Hornströndum og þannig ákveðið að láta Látrabjargsstofu bíða.

Samtals vantar fjármagn til þess að uppfylla ráðningar í 7 tillögum sem áttu að koma til framkvæmda á þessu ári. No, minister, það vantar víst peninga.

Kristinn H. Gunnarsson.

Já svo mörg voru þau orð.

Svo eru það Mótvægisaðgerðirnar sem átti að gera þegar sjávarútvegsráðherra skar niður aflaheimildir svo að ennþá hriktir í allri landsbyggðinni og sér ekki fyrir endann á. Hvar eru þær ? Það fer lítið fyrir þeim sýnist mér. Sjávarútvegsráðherrann upplýsti í viðtali að hann vorkenndi sjómönnum ekki mikið, þeir gætu bara farið í land og málað.

Þetta er bara dropi í hafið af allri niðurlægingu sem við höfum mátt una við. Og alveg ljóst að úr þessu verður ekki bætt, því það er enginn áhugi á að koma til aðstoðar. Enda er það hreinn óþarfi. Við viljum bara fá aftur það sem er okkar, það sem tilvera okkar hefur byggst á frá upphafi, okkar frjálsa aðgang að fiskinum í sjónum. Honum var stolið frá okkur. Þýfi á að skila finnst mér.

En lausnin er einföld, við segjum okkur úr lögum við Ísland, og stofnum okkar eigið ríki. Ríki þar sem við krefjumst þess að fá til baka það sem af okkur hefur verið tekið, og það sem við eigum í sameiginlegum sjóðum landsins. Eins og við aðra skilnaði, þá þarf að gera dæmin upp.

Nú hafa íslensk stjórnvöld viðurkennt Kosovo, það mun auðvitað létta þeim að viðurkenna viðskilnað okkar frá þeim. Og all nokkrir verða fegnir að losna við okkur klafann sem þeir segja að við séum og baggi á þjóðfélaginu.

Þess vegna segi ég, við skulum í alvöru fara að skoða það hvernig við berum okkur að með að hefja aðskilnaðinn.

Að sitja með hendur í skauti og bíða þess að einhverjir molar detti af borðum herranna er ekki í anda Vestfjarða. Við getum ekki gefist svona auðveldlega upp, þegar sýnt er að hér er ekkert verið að gera í okkar málum. Þ.e. að breyta þessu arfavitlausa kerfi, eða leyfa frjálsar krókaveiðar, eða opna fyrir aðgang okkar að auðlindinni. Það er ekki til umræðu einu sinni.

Nú hugsa einhverjir nú það er bara allt á niðurleið og ekkert ljós; jú málið er að við eigum fullt af tækifærum, og duglegt fólk, dugandi manneskjur sem hafa komið sér hér fyrir með sterk og öflug fyrirtæki. En það hefur gerst ÞRÁTT fyrir stjórnvöld og þeirra afskipti af okkur. Það er stór munur þar á.

Þess vegna veit ég að við munum spjara okkur aldeilis vel, þegar við losum fangaböndinn og rísum upp. Við eigum alla möguleika í heiminum ef við bara losnum úr þessum þrælaböndum ríkis og ríkisbubba, sem allt vilja eiga og öllu ráða.

Erum við ekki kóngar allir hreint !

Lifi Vestfirðir ! endilega verið með okkur í baráttunni, hvort sem þið tilheyrið Vestfjörðum eða ekki, réttlætið á að ná fram að ganga.

Ásthildur Cesil  Þórðardóttir

Baráttutæki

Það er oft svo að þegar héruð í ýmsum löndum eru að berjast fyrir sjálfstæði sínu er gripið til vopna, en við í BBV-Samtökunum getum ekkert slíkt.  Okkar baráttutæki fyrir sjálfstæði Vestfjarða verður bloggið og með samstilltu átaki á það að duga.  Okkur vantar bara fleiri félaga til að fara af stað og þá kemur þetta.

Hvar er allt fólkið?

Ég spyr, hvar er allt fólkið sem ætlaði að standa með okkur í þessu máli.  Til að gerast félagi BBV-Samtakanna þar bara að fara inn á þessa síðu og skrifa nafn, heimili og kennitölu og í glugganum um höfund er gefið upp hvernig eigi að skrá sig inn á síðuna.

 

Ég endurtek því spurninguna;

Hvar er allt fólkið, sem ætlaði að styðja okkur, er þetta hræðsla við stjórnmálamennina að þora ekki að ganga í þessi samtök til að bjarga Vestförðum?

Fríríkið Vestfirðir mun koma.

Hver eru störfin?

Ég hef mikið verið spurður út í hvaða störf þetta væru sem við ætlum að koma með til Vestfjarða og ætla að reyna að útskýra það. 

Það má segja að störfin ná yfir allt sviðið sem nauðsynleg eru hverju ríki allt frá verkafólki til háskólaborgara.  Það mun hver og einn finna sitt óskastarf og er ekkert undanskilið.  En öll laun verða mun hærri en nú þekkist á Íslandi og vöruverð lægra og lífskjör með því besta í heimi.

Þetta verður á nokkrum árum moldríkt þjóðfélag og þess munu þegnar þess fá að njóta.

Þetta er forsíða BBV-Samtakanna

Á þessari síðu geta allir skrifað.

Notendanafn er bbv1950

Lylilorð er 231122

 

Gjötið þið svo vel.

Fríríkið Vestfirðir

Það var verið að læða að mér góðri hugmynd, sem ég ætla að setja hér fram og að sjálfsögðu verður hún samþykkt.

Hver fjölskylda sem flytur lögheimili til Vestfjarða skal fá greiddar 5 milljónir í styrk.

Ég get ekki með nokkru móti skilið ef Ríkisstjórn Íslands mun leggjast gegn því að Vestfirðir verði sjálfstjórnarsvæði eða sjálfstætt ríki.  Ísland er nýbúið að viðurkenna sjálfstæði Kósóvó, sem er hluti af Serbíu og Staksteinar Morgunblaðsins voru nú nýlega að skrifa um að Ísland ætti að veita Skotlandi stuðning í þeirra sjálfstæðisbaráttu og Ísland hefur samþykkt að aðstoða Færeyjar sem eitt af ríkjum EFTA.  Það gengur bara ekki upp að Ísland sé að samþykkja svona hluti í öðrum löndum en vilji síðan banna það sama í eigin ríki.